Izvoz srpskih organskih proizvoda je u 2020. godini dostigao 37 miliona eura, što je za sedam miliona eura više u odnosu na godinu ranije, izvestila je Ivana Simić, generalna sekretarka Nacionalnog udruženja za razvoj organske proizvodnje „Serbia organika“.
– U prošloj godini, koja je bila puna ograničenja, izvoz je zabeležio najveći skok od 2018. godine, od kada se prate takvi podaci. Svake godine izvoz je rastao za 1,5 do 2 milona eura, a po prvi put da je porastao za više od sedam miliona eura. Najviše organskih proizvoda iz Srbije izvozi u Evropsku uniju, ili više od 85 procenata, a za njom su Sjedinjene Američke Države. Od celokupnog izvoza u EU, Nemačka zauzima više od trećine, dok su nam najveći partneri i Holandija, Italija i Francuska – rekla je Simićeva.
U Srbiji je, kako je navela, u 2019. godini bilo nešto više od 22.000 hektara pod organskom proizvodnjom, što uključuje i površine u periodu konverzije i one koje imaju pun status organskih. To je, po mišljenju Simićeve, još uvek jako malo, jer ne iznosi ni jedan procenat, odnosno svega oko 0,60 posto. Međutim, ona je istakla da je Srbija, ukoliko se poredi sa državama u regionu koje nisu ušle u EU, prva po učešću organskih parcela u ukupnim poljoprivrednim površinama i po institucionalnom i po zakonodavnom okviru.
– Što se tiče proizvođača, tu se vidi lep trend rasta u prethodnoj deceniji, tako da je u 2019. taj broj bio oko 6.500, uključujući i proizvođače koji su, kao nosioci sopstvenog sertifikata, individualno uključeni u organsku proizvodnju, ali i oni koji su u grupnoj proizvodnji, što znači da jedno privatno lice može da okuplja više proizvođača koji nisu sami nosioci sertifikata – precizirala je Simićeva, a prenosi agencija Beta.
Ona je objasnila da se u Srbiji najviše proizvodi organsko voće, pre svega bobičasto, kao što su maline, kupine, borovnice, a zatim i žitarice. Proizvodnja povrća, kako je rekla, još uvek se odvija na maloj površini i uglavnom je okrenuta domaćem tržištu, dok se 99 posto proizvedenog organskog voća izvozi.
– Osim trenda razvoja biljne organske proizvodnje, povećava se i stočarska organska proizvodnja, najviše su to goveda i ovce. Ipak, na tržištu u Srbiji ima jako malo organskog mesa i drugih proizvoda životinjskog porekla, iako postoje grupe proizvođača u zapadnom i centralnom delu zemlje koje imaju sertifikate za organski uzgoj životinja. Problem je što ne mogu da izađu na tržište sa tim mesom ukoliko nije obrađeno u klanici koja je takođe sertifikovana po organskim principima – navela je Simićeva.
Što se tiče perspektiva organske proizvodnje, ona je ukazala da su svi pokazatelji i analize i u Srbiji i u svetu pokazale da je za vreme pandemije, čak i za vreme intenzivnog zaključavanja, prodaja organskih proizvoda jako rasla. Srbija trenutno sarađuje sa Vladom Švajcarske koja je, kako je rekla, zainteresovana da ulaže u našu organsku proizvodnju i pravljenje malih potprojekata koji će se baviti samo izvozom u Švajcarski i zemlje EU.
– Postoje i drugi finansijeri koji nisu iz EU, a vrlo su zainteresovani za kupovinu i ulaganje u organsku proizvodnju u Srbiji, kao što su oni iz Kine i drugih zemalja Azije, ali je problem što Srbija još nema dovoljno površina i količina kako bi podmirila svu tu potražnju. U odnosu na konvencionalnu, organska proizvodnja je zahtevnija i složenija, ali proizvođaču omogućava uvećanu cenu na tržištu, koja kod nas, zavisno od toga da li su proizvodi sveži ili prerađeni, domaći ili uvozni, dostiže od 50 do 200, pa i 300 posto više u odnosu na iste takve konvencionalne proizvode.
Оставите одговор